മൊഴി

നാലുകെട്ടിൽ നിന്നിറങ്ങി
പടിപ്പുരവാതിലിൽവന്നു
ഗോളാന്തരയാത്ര തന്നാരവം നീട്ടും
യുഗങ്ങളിൽ നിന്നെത്ര
ദൂരെയാണാചക്രവാളവും, സന്ധ്യയും

കാലം കടന്നുപോയ്
കല്പനചിന്തുകൾക്കായിരം
നക്ഷത്രദീപം കൊളുത്തിയോരീ
വിളക്കും തിരിതാഴ്ത്തിയെന്നാകിലും
നോവിന്റെ ദീനവാനപ്രസ്ഥകാവ്യമേ
നീയുണർന്നീടുന്നതക്ഷയപാത്രത്തിൽ

ലോകം തടങ്ങളിൽ പാകിസൂക്ഷിക്കുന്നു
വേരുകൾ നഷ്ടമാം ലാഭസൂക്തങ്ങളെ
ആരെയോ മൂടി ശിരോപടങ്ങൾ
നടന്നീവഴിയാകെ പുകഞ്ഞുതീർന്നെങ്കിലും
എത്രപ്രകാശമാണക്ഷരങ്ങൾക്കതിൽ
ചിത്രം രചിക്കും പ്രഭാതത്തിനും..