മൊഴി

ദിനാന്ത്യക്കുറിപ്പിൽ
ഒരാലിലയനക്കം
കാവ്യസ്പന്ദം...
കുടക്കീഴിലും
കത്തിയാളും വെയിൽ...
പാതിയെഴുതിയ
പകൽക്കഥയിൽ
ഒരീറൻസന്ധ്യ;
മൊഴിയൊതുക്കും
ആത്മാവിന്റെ കാവ്യം...

മഹാസമുദ്രമേ
അനാദിമദ്ധ്യാന്തത്തിൻ
പ്രളയകല്പ്ത്തിൽ
കണ്ടുതീരും ജപസങ്കല്പം
തുളസിമുത്തുകളിലൊഴുകും
നൈവേദ്യതീർഥം
ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങൾ പോലെ
പ്രതീകമാത്മകമാം
അന്തരഗാന്ധാരം..

ഇരുണ്ടുതുടങ്ങിയ
പാതയോരത്തിനപ്പുറം
നക്ഷത്രവിളക്കുകൾ തൂവും
സ്വർണ്ണത്തരികൾ
ആകാശമേ!
അദൃശ്യതയിൽ
അനശ്വരഭാവമാർന്ന
പ്രഭാതം സ്വപ്നം കാണും
ഭൂസ്വരങ്ങളുടെ ധ്വനിയിൽ
പ്രഭാതത്തെയുണർത്തിയാലും....