നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കവിത

ആർദ്രം മനോഹരം
കാവ്യാത്മകം
ജീവരേഖകൾക്കുള്ളിലെ
തീർഥപാത്രം..
ഒരോ ഹൃദന്തസ്പന്ദത്തിലും
നിന്നുയർന്നാരോഹണങ്ങൾ പോൽ
വീണ്ടും മൊഴിക്കുള്ളിലേറും
സമുദ്രമേ
വീണ്ടും ഗൃഹാതുരഗ്രാമം
തുടുക്കുമൊരാൽമരച്ചില്ലയിൽ
നാരായമേറ്റും പുരാണങ്ങൾ
തീർക്കുന്ന വേദനനീറ്റും
നിതാന്തഗാനങ്ങളിൽ
നേരുതേടി പാഴിലാകുമുഷസ്സിന്റെ
നേരിയതിൽ സ്വർണ്ണമുത്തുകൾ,
സർഗങ്ങളായിരം
ജന്മദൈന്യങ്ങളെ ചേർത്തുവച്ചാഹൂതി
ചെയ്യുന്ന ഹോമപാത്രങ്ങളും..
ചന്ദനപ്പൂക്കൾ കരിഞ്ഞുതീരും
വെയിൽക്കൊള്ളികൾ
പിന്നെയീ സായാഹ്നവും
തീർപ്പിലെന്നേയുടക്കിമുറിഞ്ഞ
സങ്കല്പവും
ഓരോ ഋതുക്കളും മാഞ്ഞുതീരും
കടൽത്തീരമേ ശംഖുകൾ
കാവ്യം രചിക്കുന്ന
ലോകമാണിന്നെന്റെ
നക്ഷത്രകൗതുകം..