മഴക്കാലം

ഒരു നിറം മാഞ്ഞു  മഴതുള്ളിയിൽ
കടൽത്തിരകളിൽ മാഞ്ഞുകടൽചിപ്പികൾ
അരികിൽ മണൽത്തരിക്കുള്ളിൽ
വിവേകത്തിനിതളുകൾ
വാടിക്കൊഴിഞ്ഞുവീണു

കരിനിഴൽചിത്രങ്ങളെഴുതിയ
മദ്ധ്യാഹ്നവെയിലും മറഞ്ഞു
മഴക്കാലമേഘങ്ങളൊടുവിൽ
പുകഞ്ഞു, കടം തീർത്ത
നാലകപ്പഴമയിൽ നാരായമുന
തീർത്ത ചിത്രങ്ങൾ

എഴുതിനിറക്കുവാനാവാത്ത
വാനത്തിലൊരു താരകം

സന്ധ്യയെഴുതും മൊഴിക്കുള്ളിലായിരം

ദീപങ്ങൾ

അകലെയേതോ

 മഹാദ്വീപത്തിനപ്പുറം
ഒരു ദിഗന്തത്തിന്റെ
സങ്കല്പസീമകൾ

കരയിലക്കിളികൾ തിരഞ്ഞു
ഭൂപാളത്തിനിടയിൽ തിരിഞ്ഞ
പ്രഭാതരുദ്രാക്ഷങ്ങളരികിലോ
കണ്ടുകണ്ടാകെ തുരുമ്പിച്ച
കടവിൽ പകച്ചുനിൽക്കും രാജ്യസങ്കടം

അരയാലിലതുമ്പിലെഴുതിയോരക്ഷരതളിരിൽ
തുടുക്കും മഴക്കിലുക്കങ്ങളും
മിഴിയിലെ കടലിൽ നിറഞ്ഞേറിയെത്തുന്ന
കവിതയും കണ്ടുതീരാത്ത കല്പങ്ങളും

ഇടവേളകൾ മാഞ്ഞുതീരുന്നു
മന്ത്രങ്ങളിടയിൽ ദിനങ്ങളിൽനിന്നുണർന്നീടുന്നു
പകലുകൾക്കുള്ളിൽ പ്രകാശം
മിഴിയ്ക്കുള്ളിലൊഴുകുന്നതും വെളിച്ചം

നിറയുന്നതുൾക്കടൽ
വീണ്ടും തുളുമ്പുന്നതമൃതോ
വിരൽതുമ്പിലെ മഴപ്പൂക്കളോ....