ചുരം കടന്നു വന്ന
തീവണ്ടിയ്ക്കരികിൽ
ഭാരതപ്പുഴയുടെയോരത്ത്
കലാമുദ്രയുറങ്ങുന്ന
സ്മാരകശിലകളെ സാക്ഷിയാക്കി
അന്നേ പറഞ്ഞു
പാലം അപകടമേഖലയിൽ
ഭാരതപ്പുഴ മഞ്ഞിലുറയുമ്പോൾ
വേനലിൽ കരിയുമ്പോൾ
തീവണ്ടി ഓടിയ്ക്കൊണ്ടേയിരുന്നു
വെളിച്ചമൊടുക്കുന്ന പുകയിൽ.
സൂര്യുനുണരുന്ന കിഴക്കിന്റെ
മഹാസമുദ്രമേ,
വിവേകശൂന്യതയുടെ
മണൽത്തരികളെണ്ണി
എത്ര പ്രഭാതങ്ങൾ
എത്ര സായാഹ്നങ്ങൾ
വന്നുപോയി
എന്റെ കൈയിലെ ശംഖിൽ
തീവണ്ടിയുടെ പ്രയാണവേഗം,
കടലിന്റെ സങ്കീർത്തനം
ഒരേ കടൽ...