വഴിയിൽ നിഴലോ തീയെരിയും
വെയിലോ എന്നു നോക്കി നടന്ന
കാലം എന്നിൽ നിന്നകലുന്നു
മുന്നിൽ ഭൂമി അന്നും ഇന്നും
ഒരേ ഭ്രമണതാളത്തിൽ
മുന്നോട്ട് നീങ്ങുന്നു.
കാറ്റിൽ, പൂമരക്കൊമ്പിൽ
വിടർന്ന പൂവുകൾ മുന്നിലെത്തി
വിരൽതുമ്പിലെ മുറിവുകളുണക്കുന്നു
മിഴികളിലെ ലോകം
ഒരു കടൽത്തീരമുണർത്തിയ
ചക്രവാളത്തിന്റെ, അനന്തതയുടെ
ആദ്യാക്ഷരമായിരുന്നു