മൊഴി

കാറ്റിനൊരു മന്ത്രം
നടന്നുനീങ്ങും ദിനം
ചേർത്തുവയ്ക്കുന്ന
മുനമ്പിന്റെ ധ്യാനം
ആരോ കറുത്തവാവേറ്റി
നീങ്ങും വഴിയോരത്തു
മെല്ലെ നടന്നുനീങ്ങും
ദീപമാലകൾ തുന്നും 
കിനാവുകൾ,
കാവ്യത്തിനീരടികൾ
പിന്നെയേതിനും ചില്ലുരയ്ക്കും
കാലഘട്ടങ്ങൾ...
 
മേൽക്കൂരയാകെ
തകർന്നക്ഷരങ്ങളെ
ചേർത്തുനിൽക്കും
ഭൂമിനെയ്യുന്ന സന്ധ്യകൾ
കാറ്റിനോടൊപ്പം
ഋണപ്പാടിലോടും ഋതുക്കൾ
പുരാവസ്തുതേടും
പുരാണങ്ങൾ
നീക്കിയും പിന്നെ പുതുക്കിയും
പാതകൾക്കാധികൾ, ദൈന്യങ്ങളായിരം
സങ്കടം..
കാഴ്ചകൾ കണ്ടു നടന്നുനീങ്ങും
കടൽത്തീരത്തിനെത്ര 
മനോഹരകാവ്യങ്ങൾ...