നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കവിത
ലോകത്തിനൊരിതളിൽ
ചില്ലുതരികളിലുലഞ്ഞു മുറിഞ്ഞ
ഹൃദ്സ്പന്ദങ്ങളിലമൃതുതൂവിയ
മഴ
കൈയിലിറ്റുവീണ മഴതുള്ളികളുടെ
സ്നേഹകാവ്യം
അധികനിറങ്ങളില്ലാതെ
ആധികളില്ലാതെ
തളിർക്കുമിലതുമ്പിലൊഴുകും
നിസ്വാർഥസ്പർശം...
നിർണ്ണയങ്ങൾക്കപ്പുറം
മനസ്സിലുതിരുമക്ഷരങ്ങൾ
ഉലഞ്ഞുതീർന്ന
ഒരു ഋതുവിനപ്പുറം
കൽസ്തൂപങ്ങളിൽ വിരിയും
കവിത...
നടന്നുനീങ്ങുമ്പോൾ
മിഴിയിൽ പൂപോലുണരും
നക്ഷത്രങ്ങളേ!
പവിഴമല്ലിപ്പൂവിതളിൽ വിരിയും കാവ്യസ്പന്ദങ്ങളിൽ
തിളങ്ങിയാലും
No comments:
Post a Comment