മൊഴി

ദൈവമേ!
മനസ്സിലെ കടലിൽ
നീയെന്നെയൊരു
കാവ്യസ്വരമായുർത്തി
എനിയ്ക്കായ്
ആകാശവാതിലിൽ
നീയൊരുക്കി
ഭയരാഹിത്യത്തിൻ
ഭൂമിയിലേയ്ക്കൊഴുകും
സമുദ്രം

ദൈവമേ!
ഋതുക്കൾ കുടമാറ്റം
ചെയ്തു നീങ്ങും വഴിയിലും
നീയെനിയ്ക്കായ്
നക്ഷത്രവിളക്കുകളിൽ സൂക്ഷിച്ചു
ശരത്ക്കാലത്തിൻ
സ്വർണ്ണതരികൾ..

ദൈവമേ!
ഭൂമിയുടെയടർന്നയോരോ
തുണ്ടിലും നീ വിളക്കിചേർത്തു
കാവ്യസ്പന്ദനം..
ചില്ലുകൂടിനുള്ളിൽ
ഒരു സർഗമെഴുതും
ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങളാൽ
നൈശ്രേയത്തിലിരുന്ന്
ഞാനൊരു
പവിഴമല്ലിപ്പൂവിതളിൽ
ദൈവമേ!
നിനക്കായൊരു
രാഗമാലിക തീർക്കുന്നു...