നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കവിത

ആസ്ഥാനമണ്ഡപത്തിൽ
സ്തുതിപാഠകരെഴുതി
അനേകമനേകം
പ്രകീർത്തനങ്ങൾ
വർഷ ഋതുവിൻ
മഴതുള്ളിപോലെയതിനരികിൽ
ഹൃദ്സ്പന്ദനവുമുണർന്നു
തേനൊഴുകുമൊരു
കാവ്യത്തിനക്ഷരക്കൂട്ടുകളായ്

അളന്നുതൂക്കിയ
മഷിക്കൂട്ടുകളിൽ
എഴുതിതെറ്റിയ തീരങ്ങളിൽ
മുഖാവരണമുദ്രപതിഞ്ഞ
മുകിലുകളിൽ
ചായം പുരട്ടിയ
പ്രദർശനവസ്തുക്കളിൽ
നിന്നകലെയകലെ
സമുദ്രം ചക്രവാളത്തിനരികിൽ
നക്ഷ്ത്രപ്രകാശം തേടിയൊഴുകി

കണക്കുതെറ്റിയ നിമിഷങ്ങൾ
നിർണ്ണയതുലാസിൽ
കൽച്ചീളേറ്റിയുലച്ച
നീതിയുടെയക്ഷരങ്ങൾ
സന്ധ്യാവിളക്കിലെരിയുമ്പോൾ
ഭൂമി മനസ്സിലെഴുതി
മഹാസമുദ്രകാവ്യം...