മൊഴി

സായന്തനത്തിൻ
ആത്മകഥയിൽ
പ്രകൃതിയുടെ മുദ്രകൾ,
മഴക്കാലപ്പൂവുകൾ,
ഒരു കാവ്യം, സമുദ്രം..
അതിനിടയിലൊരു
ചില്ലുകൂടു പണിയും
കൃത്രിമത്വം..

ആകാശത്തിൽ നിറയും
നക്ഷത്രങ്ങൾ..
സംഗീതം നിറയും
പ്രപഞ്ചം..
അതിനിടയിലൊരിത്തിരി
അക്ഷതം തൂവി
ചിതയൊരുക്കും
അരാജകഭാവം

ദിനാന്ത്യത്തിൽ
പകലിൻ ഒരിതൾ,
ഒരു കീർത്തനം,
സന്ധ്യാവിളക്കുകൾ
അതിനിടയിലൊരു
നിഴൽതുണ്ട്,
ഒരാവരണം...

ശിരോപടങ്ങളിൽ മൂടിയ
മുഖത്തിൻ സൃഷ്ടി
കൽച്ചീളിൻ നോവ്...
കോടിതീർഥങ്ങളിൽ
മുങ്ങിയുണരും പ്രഭാതം..
എഴുതുമാത്മകഥയിൽ
വിടരും പൂക്കാലം..