മൊഴി

മനസ്സിലെ 
സർവകലാശാലയിലൊരു
സിമന്റുബഞ്ചിലിരുന്നെഴുതിയ
കവിതയൊലൊഴുകി
മഴതുള്ളികൾ

ദർപ്പണങ്ങളിൽ
ചിരിതൂകാനാകാതെ
ചില്ലുകൂടിലിരുന്നു വിങ്ങും
ഹൃദയത്തിൻഭാഷയിലൊഴുകി
ഭൂഗാനങ്ങൾ

ഓർമ്മതെറ്റിന്റെ
ചില്ലക്ഷരങ്ങളിലുടക്കി
വിരൽതുമ്പിൽ വന്നിരുന്ന
നുറുങ്ങുകവിതകൾ
പ്രഭാതങ്ങളെ
മനോഹരമാക്കി

ഇടനാഴിയിൽ
പകച്ചുനിന്നൊരു പകൽതുണ്ടിനരികിൽ
അരയാൽത്തറയിലടർന്നുവീണു..
മുഖാവരണങ്ങൾ..

ആദ്യക്ഷരം തെറ്റി
മദ്ധ്യാഹ്നനിഴൽ വീണ
ഭൂമിയുടെയൊരു ദിക്കിലൂടെ
നടന്നു സായന്തനത്തിനരികിൽ
എഴുതിതീർന്നൊരു കഥയിൽ 
നിന്നകലെയകലെയായ്
ആകാശസന്ധ്യയിലൊരു
നക്ഷത്രകവിതയുണർന്നു...