നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കവിത

എഴുതിപ്പെരുക്കിയ
എണ്ണം തെറ്റിയ ഋണങ്ങൾ..
ഭൂപടത്തിൻ നിറുകയിൽ
നേർത്തുവരുമൊരു
പ്രഭാതം
ഇടനാഴിയിൽ കലഹിക്കും
കണ്ടുതീർന്ന ഒരിടവേള
ചിഹ്നങ്ങളിൽ, മുദ്രകളിൽ
എഴുതിതീർത്ത ഓർമ്മകൾ
മറയാനിനിയൊരു ലേശം
നിഴൽപ്പാടുമാത്രം
നടന്നുനീങ്ങും സംവൽസരങ്ങളതും
മായ്ക്കും
വിരൽതുമ്പിനരികിൽ
സന്ധ്യയെഴുതിക്കൊണ്ടേയിരിക്കും
ആഴക്കടലിനഗാധതയിൽ
ശംഖിൽ നിറയും കവിതയുമായ് 
ഞാനുണരുമ്പോൾ
ആകാശമൊരു മനോഹരമാം
മേൽക്കൂരതീർക്കും
അതിലൊഴുകും നക്ഷത്രങ്ങളുടെ
സർഗം...