Sunday, January 13, 2013

 നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കവിത
 
എത്രയോ സംവൽസരങ്ങൾ,
എത്രയോ കാവ്യസ്പന്ദങ്ങൾ
കണ്ടുതീരാത്ത പ്രപഞ്ചം
യുഗാന്ത്യങ്ങളെണ്ണിമടങ്ങും
ഋതുക്കൾ...
മുന്നിലെ ശുഭ്രപ്രതീക്ഷയാം സർഗം
കാവ്യസ്വരങ്ങൾ

ഒന്നുടഞ്ഞാലാപാനത്തിൽ
നിന്നേറിയോരാരോഹണത്തിൽ


ഇന്നലെയിൽ നിന്നുതിർന്നു
ചിലമ്പിന്റെ 

മന്ത്രങ്ങളാത്മദ്രുതങ്ങൾ..
ഒരോ പദത്തിലും
നാനാർഥമേകുമനർത്വം
പിന്നിൽ നിന്നാരോ
നിഴൽപ്പാടു മായ്ക്കാതെ
മുന്നോട്ടുനീങ്ങുന്നുവോ??



ഓർമ്മകൾ മഞ്ഞുപോൽ
മാഞ്ഞുതീരും പകൽചേലയിൽ
തിങ്ങും പ്രകാശം..

ചക്രവാളം 
കണ്ടുതീരുന്നൊരാദിഗർവം
മേലോടുകൾ താഴെ വീഴുന്ന
ശബ്ദഘോഷം

ആകെ സ്വരം തെറ്റി
നിൽക്കുന്നൊരാഴക്കടൽ

എത്രയോ മുദ്രകളത്രയും
നീളുന്ന തീരം..

മുത്തുകൾ തൂവി

നക്ഷത്രങ്ങൾ  തീർക്കുന്ന 
കാവ്യം
ആകാശഗാനം
നക്ഷത്രകാവ്യം....


No comments:

Post a Comment