നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കവിത


ഋതുക്കൾക്കിടയിൽ
അക്ഷരങ്ങൾക്കിടയിൽ
ഒളിപാർത്തിരിക്കും
നിഴൽ പോലെയിരുണ്ട
മനസ്സുകൾ

ഉടഞ്ഞുതീർന്ന രുദ്രാക്ഷങ്ങളിൽ
പൊട്ടിയടർന്നുവീഴും
പ്രശാന്തിമന്ത്രം

മുന്നിൽ കൽപ്പടവുകളിൽ
വഴിമാറിനടന്നയുഗത്തിൻ
അറിവില്ലായ്മ..

സന്ധ്യയിൽ
ശംഖിലൊഴുകും
കടലിനസ്വസ്ഥഗാനം

വെൺചാമരങ്ങളിലാകാശമേലാപ്പിൽ
നക്ഷത്രങ്ങളെഴുതും കവിത..

വിരൽതുമ്പിൽ 
സ്വപ്നം പോലെ തിളങ്ങും
ശരത്ക്കാലം

നിഴൽ വീഴാതിരിക്കുവാൻ
മനസ്സിൽ മതിൽ പണിയും
തുളസിപ്പൂവിതളിലെ ഗ്രാമം...