ശരത്ക്കാലത്തിൻ കവിത

മഴ തീർഥം തൂവിയ
പ്രദക്ഷിണവഴിയിലൂടെ
ശരത്ക്കാലത്തിൻ
കനകമയമാം
പുസ്തകത്താളുകളിലൂടെ
ചുറ്റും നിറയും
ആരവത്തിനരികിലൂടെ
ധനുമാസത്തിനൊരിതളിൽ
മറന്നുതീരേണ്ട ഓർമ്മകൾ
ആരൊക്കെയോ നീർത്തിയിടുമ്പോൾ
ജാലകത്തിലൂടെ കാണും
ആകാശത്തിനൊരു തുണ്ടിൽ
കാവ്യം പോലൊരാർദ്രനക്ഷത്രം...

വിഭൂതിയിൽ മുങ്ങി
ഇടവേളകൾ നടന്നുനീങ്ങിയ
പടപ്പുരവാതിലരികിൽ
 മതിലുകളിൽ വളരും
വർത്തമാനകാലം
പവിഴമല്ലിപ്പൂക്കൾ
പട്ടുപോലെ മനസ്സിൽ
പൊഴിയുമ്പോൾ
കസവു നെയ്യും നക്ഷത്രങ്ങൾ
മനസ്സിൽ സർഗങ്ങളായ്
വിടരുമ്പോൾ
ജാലകവാതിലൂടെ
വളർന്നൊരു വൃക്ഷശിഖരം
ഗ്രാമമുറങ്ങും എന്റെയെഴുത്തുപുരയുടെ
മേച്ചിലോടുകളുടയ്ക്കുമ്പോൾ
ഉദ്യാനത്തിൻ ചന്ദനസുഗന്ധത്തിൽ
എന്റെ ഹൃദയമൊരു
ശരത്ക്കാലകാവ്യമാകുന്നത്
ഞാനറിഞ്ഞു....