മൊഴി
 
പാതയുടെയരികിലൂടെ
പാതിമറഞ്ഞ നിഴലിലൂടെ
സായാഹ്നമെഴുതിപ്പെരുക്കിയ
ഇതിഹാസത്തിനൊരിതളിൽ
ഗ്രന്ഥശാലയുടെ പഴമ
തുന്നിക്കെട്ടിയ തൂവലുകളിൽ
മഴതോർന്ന വാനം

ഇതളടർന്ന പൂവുകളിലൂടെ
കൊഴിയും ദിനങ്ങൾ
നടന്നുനീങ്ങും നേർത്ത ശബ്ദം
മൃദംഗതാളത്തിൻ
തനിയാവർത്തനം തീർന്ന
നിശ്ശബ്ദമണ്ഡപം
അശ്വമേധമൊരുപപുരാണകഥ

മഹാവേദങ്ങളിലൂടെ
കവിതയൊഴുകും സങ്കല്പങ്ങളിലൂടെ
സ്ഫുടം ചെയ്ത
ഒരെഴുത്തുപുരയിൽ
ഏകതാരയിൽ ശ്രുതിചേർക്കും
മനസ്സേ
സമുദ്രത്തിലൂടെയൊഴുകിയെത്തും
ശംഖുകൾ പ്രഭാതങ്ങളുണർത്തുമ്പോൾ
എഴുതാമൊരു മുനമ്പിൻ സങ്കീർത്തനം
എഴുതിയെഴുതിയീമൊഴിയിലെ
മഴതുള്ളിയിലലിയാം...