മൊഴി
  
 പലകഥകളിൽ,
അസത്യത്തിൻ
ആടയാഭരണങ്ങളിൽ

വിശ്വസീനയമെന്നു 

വിശ്വസിപ്പിക്കാൻ ശ്രമിച്ച

എഴുത്തക്ഷരങ്ങളിൽ
അറിയാതെ വീണുപോയ
നക്ഷത്രകാവ്യമേ
ഇനിയുമണിയറയിൽ
ശിരോപടങ്ങളുടെ
തനിപ്പകർപ്പുകൾ
തുന്നിക്കൂട്ടിയെടുത്തിനീട്ടും
സ്നേഹവചനങ്ങളിൽ
വീണുപോവാതിരിക്കുക

പലചിത്രങ്ങളിൽ,
ചായമൊഴുക്കിയ,
പ്രതലങ്ങളിൽ
മഴവീണുകുളിർന്ന
മണ്ണിൽ
വീണ്ടുമുണർന്നേക്കും
ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങളിൽ
മുറിവുണർത്തിനീങ്ങും
അനേകമനേകം
മുഖാവരണങ്ങൾ
അതിനരികിലൊരുനാൾ
അത്ഭുതവും പിന്നീടു രോഷവും
തീർത്ത നക്ഷത്രവിളക്കുകളേ
നമുക്കീ സമുദ്രതീരത്തിരുന്നെഴുതാം
എഴുതിയെഴുതി മറന്നുതീർക്കാം
മുഖാവരണങ്ങൾ തീർത്ത
ചില്ലുകൂടാരങ്ങൾ, വിലങ്ങുകൾ
അതിലൂടെയൊഴുകി മാഞ്ഞ
സംവൽസരങ്ങൾ...
എല്ലാം മാഞ്ഞുതീരും വരെയും
നക്ഷത്രങ്ങളേ കവിതയെഴുതാം
ആകാശത്തിനനന്തഭാവങ്ങളിൽ...