Monday, September 10, 2012

 മൊഴി


പ്രളയം കഴിഞ്ഞു
തിരപ്പാടുകൾ മാഞ്ഞ
കടലിനിന്നെന്തുഭംഗി...
മുകിലുകൾ മാഞ്ഞു
മഴതുള്ളികൾ
കാവ്യമെഴുതിപ്പിരിഞ്ഞു..
പക
ലിൽ,   കാറ്റിലൊരു
ഭാദ്രപാദം വരുന്നു..
ഇരുളുമാഞ്ഞു തീരഭംഗിയിൽ
സന്ധ്യതൻ മിഴിയിൽ
വിളക്കും തെളിഞ്ഞു..
കടലാസുതാളിൽ 

തുളുമ്പിതുളുമ്പിയാ നിഴലും
മറഞ്ഞു, സമുദ്രങ്ങളിൽ
നിന്നുമെഴുതുവാൻ
വന്നു വസുന്ധര
വാത്മീകമതിനുള്ളിൽ
മാഞ്ഞു നിറങ്ങൾ..

പ്രളയം കഴിഞ്ഞു
തിരപ്പാടുകൾ മാഞ്ഞ
ജപമണ്ഡപങ്ങൾ..
ഒരു മന്ത്രമെഴുതുന്ന വാനം
പഴേകാല ലിപികളെ
തേടുന്ന സത്യം...
നിലവറകളിൽ വിലങ്ങെല്ലാമുടയ്ക്കുന്ന
സ്വരമേറ്റുമൊരു താളിയോല...
കനലുകൾ തിന്നുതിന്നഗ്നിയാ
പാത്രത്തിലെഴുതുന്നതാഗ്നേയ
മന്ത്രം..
മഴപെയ്തുപെയ്തൊടുവിൽ
തണുക്കുന്ന മനസ്സിൽ
തളിർക്കുന്ന ശാന്തി..
പടവുകൾ താണ്ടിയീ പ്രളയവും
കണ്ടുകണ്ടെഴുതാനിരിക്കുന്നു
ഭൂമി..

No comments:

Post a Comment