കാണാക്കാഴ്ച്ചയുടെയവസാനയദ്ധ്യായം
കാണാത്തതെന്തിനെയോ
തേടി നടന്നുനീങ്ങിയ
ഋതുക്കളുടെ ചിത്രതേരിലിരുന്നു കണ്ടു
ലോകത്തിന്റെ തുലനവിന്യാസം
അതിനരികിൽ മുഖചിത്രങ്ങളും
മുഖപടങ്ങളും
മിഴിയെയത്ഭുതപ്പെടുത്തും
സൂചിസ്തംഭങ്ങളുമുണ്ടായിരുന്നു
ശരത്ക്കാലസന്ധ്യയിൽ
ഭൂവർണങ്ങൾ തേടിനടന്ന
കടലോരങ്ങളിൽ
അസ്തമയത്തോടൊപ്പം
കത്തിവീണ
അനേകം സൂര്യകിരണങ്ങളിൽ
കാലം മഷിമുക്കിയെഴുതിയ
കടലാസുതാളുകളുമുണ്ടായിരുന്നു
മഞ്ഞുറയും ഭൂഖണ്ഡങ്ങൾക്കരികിൽ  
നിശബ്ദതയുടെ നെടുവീർപ്പുകളെ കടന്ന്
വീണ്ടും മൗനം മുഖപടമണിഞ്ഞെത്തിയ
അരങ്ങിനൊരരികിൽ നിമിഷങ്ങൾ
കാവലിരിക്കുന്നുണ്ടായിരുന്നു
സ്തൂപങ്ങൾക്കിടയിലൂടെ കാണാനായ
ആകാശനക്ഷത്രങ്ങളെ പൂർണമായ് മായ്ക്കാൻ
മേഘങ്ങൾക്കാവാഞ്ഞതിനാൽ
സന്ധ്യാവിളക്കിലേയ്ക്കിത്തിരി
പ്രകാശം വന്നുവീണു
ഉലച്ചുടച്ചുലയിലെയുമിത്തീയിലിട്ട സത്യം
ഭൂമിയുടെ പ്രദിക്ഷണവഴിയിൽ
നക്ഷത്രവിളക്കുകളെ തെളിയിച്ച്
ചൈത്രരഥമേറി വീണ്ടുമുണർന്നുവന്നപ്പോൾ
കാണാക്കാഴ്ച്ചയുടെയവസാനയദ്ധ്യായമെഴുതി
ഋതുക്കൾ പുസ്തകമടച്ചുവച്ചു.....