ഋതുക്കളുടെ ഊഞ്ഞാൽപ്പടിയിൽ

ഋതുക്കളുടെ പൂമരക്കൊമ്പിലെയൂഞ്ഞാൽ
പടിയിൽ നിന്നിറങ്ങി നടന്ന വഴിയിലെന്തേ
കൽച്ചീളുകളെന്നാലോചിച്ചിരുന്നു
പിന്നെയറിയാനായി
പൂക്കാലങ്ങളെ പടകൂട്ടിയോടിക്കുന്നവരും
പകലിനു ചരമഗീതമെഴുതി
ചിതയിലേറ്റുന്നവരും
പ്രദക്ഷിണവഴിയിലെത്തി
ഭൂമിയോടു രംഗമൊഴിഞ്ഞുപോവൂ
എന്നുപറയുന്നവരുമെല്ലാം
ചേർന്നതാണീലോകമെന്ന്
മരണത്തിന്റെ ഗന്ധമുറങ്ങിയ
ഒരു മഞ്ഞുകാലത്തിൽ കേട്ടു
അറിയാതിരുന്ന കഥകൾ
കഥകൾക്കനുബന്ധമെഴുതി
നിമിഷസൂചികളിലൂടെ
കാലം നടന്നു....
പിന്നീടൊരു വേനൽതീരത്തിൽ
മരുന്നുരച്ച കല്ലിൻ തരിയിലെരിഞ്ഞ്
മുഖം നഷ്ടമായ മൗനം
വീണ്ടും പടയേറ്റിയോടിയ
കടൽത്തീരത്തിലുടയാത്തൊരു
ശംഖിൽ നിന്നണർന്നുവന്നു ഭൂമി
ആരവങ്ങളിൽ നിന്നകന്ന്
ഋതുക്കളുടെ പൂമരക്കൊമ്പിൽ
വീണ്ടുമൊരൂഞ്ഞാൽകെട്ടി
ഭൂമിയുടെയരികിൽ ഞാനുമിരുന്നു...