പതാകയുടെ കവിത


 





അദ്വൈതം
അനശ്വരതയുടെ
ആകാശഗാനം..
മഴക്കാലപ്പൂവുകളിൽ
ഒരീറൻ മഴതുള്ളി
എന്റെ മനസ്സിൽ
പതാകയിലെ
മനോഹരമാം
ശരത്ക്കാലവർണ്ണം
രാജ്യത്തിൻ മുനമ്പിൽ
സാഗരസ്പന്ദം
രാജഖജനാവുകളിൽ
ഋണതുട്ടുകൾ
ആലയങ്ങളിൽ
അഖണ്ഡനാമം ചൊല്ലും
ദിനാന്ത്യം

മൺ തുണ്ടുകളിൽ
സ്വാതന്ത്ര്യത്തിനായ്
കാൽപ്പദങ്ങൾ വയ്ക്കും
ഭയരഹിതമുദ്രകൾ
എവിടെയാണുലഞ്ഞതീ
പതാകകൾ
പാതിവഴിയിൽ
കണ്ട ശിരോപടങ്ങൾ
ചുമരിലൊഴുക്കിയ
ചായങ്ങളിലോ
അതോ നിമിഷത്തിൻ
നിയന്ത്രണം തെറ്റിയ
ഘടികാരത്തിൻ
സൂചിമുനകളിലോ
യാഥാർഥ്യം
ദർപ്പണങ്ങളിൽ
മാഞ്ഞിരിക്കുന്നു
പതാകകൾ പാതയോരത്ത്
എങ്കിലും എത്രഭംഗിയതിൻ
വർണ്ണങ്ങൾക്ക്