Thursday, August 16, 2012

നക്ഷത്രങ്ങളുടെ കവിത
















വർത്തമാനമൊരു
ചിതൽപ്പു
റ്റിൽ മായും
മാറിയ നിഷാദങ്ങളിൽ
നിന്നെത്രയകലെ
നക്ഷത്രങ്ങളുടെ
പ്രകാശബിന്ദുക്കൾ

ആരോഹണങ്ങളും
അവരോഹണങ്ങളും
നിശ്ചലമായ് നിൽക്കും
പ്രപഞ്ചത്തിൻ തുടിയിൽ
നക്ഷത്രങ്ങളെഴുതിയിടുന്നുവോ
വീണ്ടുമൊരു
പ്രകാശകാവ്യം

മനസ്സേ
തിരയേറും കടലിൽ
ശാന്തിനികേതനം
തേടിയൊടുവിലെത്തിയ
മുനമ്പിനരികിലിരുന്നാൽ
ആകാശനക്ഷത്രങ്ങൾ
തുന്നിചേർക്കും
പ്രകാശമുത്തുകൾ
കാണാനാവുന്നു

ഓർമ്മതെറ്റുകളുടെയക്ഷരപ്പിശകിനരികിൽ
ദൈവമെഴുതുന്നു
നക്ഷത്രങ്ങളുടെ
സ്വർണ്ണതരിപോൽ മിന്നും
കവിതയത്രേ
ആകാശത്തിനു പ്രിയം..

No comments:

Post a Comment