മഴതുള്ളികളുടെ കവിത
  

എഴുതിതീരാനാവാതെ
ലോകഭൂപടമൊഴുകുമ്പോൾ
ആകാശത്തിനുതാഴെ
മേഘരഹിതമാം
പ്രഭാതങ്ങളിൽ
ഞാനുണരുന്നു
ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങളിൽ
ആർദ്രമാമൊരു സ്വരവുമായ്

ഓക് ക്രീക്കിൽ
ലോകം ചുരുങ്ങിയ
ദേവാലയത്തിനരികിൽ
വൃക്ഷശിഖരങ്ങൾക്കിടയിൽ
ഉടഞ്ഞ ചില്ലുതരികൾ
കണ്ണുനീർതുള്ളികളിൽ
കവിതയെഴുതുന്നുവോ

ഭൂമി നടന്നുനീങ്ങിയ വഴിയിൽ
നിഴൽപ്പായകൾ നീർത്തിയ
നിഷാദമേ
മനസ്സിലെ ശുദ്ധദൈവതമെഴുതും
മഴതുള്ളികളുടെ
കവിത കണ്ടാലും..