ആവർത്തനത്തിനനുസ്വരം...
ആകാശമേ!
ഞാനുണർന്നപ്പോൾ
പ്രദക്ഷിണവഴിയിൽ
ഇടയ്ക്കയുടെ
ശ്രുതിയായിരുന്നു..
പിന്നെയെവിടെയോ
പ്രകമ്പനമെന്നപോൽ
തീപ്പുകയ്ക്കരികിൽ
ദു:ഖമൊഴുകി...
ആവർത്തനത്തിനനുസ്വരം...
ഭദ്രസങ്കല്പങ്ങളുടെ
താഴുകളുടച്ചുനീങ്ങും
കാരിരുമ്പിൻ തീവ്രഭാഗധേയം
മനുഷ്യർ ചുരുങ്ങുന്നു
കൈയേറ്റുമൊരുപിടി
മൺതരിയെണ്ണിതീർക്കാനാവാതെ
ചുരുങ്ങിയൊതുങ്ങിയൊരു
പുകക്കുഴലിൽതിരിയും
ലോകം..
ആകാശമേയേതുപുലരിയിലാവും
ഭദ്രസങ്കല്പങ്ങളുടെ ചിത്രതാഴിലൊരു
കവിതയെഴുതിസൂക്ഷിക്കാനാവുക...