ഒരു മഞ്ഞുകാലച്ചെരിവിൽ

എവിടെതുടങ്ങിയവസാനിപ്പിക്കും
മൂന്നു വർഷങ്ങളുടെ ഭാരം
ചുരുട്ടിക്കൂട്ടി കടലാസിലാക്കി
തീയിലിട്ടു നോക്കി
കത്തിയിട്ടും കത്തിയിട്ടും തീരാതെ
ഇരുമ്പുകുടങ്ങളിൽ
വീണ്ടും നിറയുന്നവ
അതെവിടെയൊഴുക്കും
കടലിലുപ്പിലലിയാത്തവ
ആത്മാവിന്റെ ഗീതമെഴുതിയ
സ്ത്രീപർവങ്ങളുടെ
വിരൽതുമ്പിലൊതുങ്ങാത്തവ
പുഴയെന്നേ വറ്റി...
വറ്റിയ പുഴയുടെ
മണൽപ്പരപ്പിലിരുന്നാഘോഷിക്കുക
ചിരിയ്ക്കാൻ മറന്നവരുടെ
ചരമഗീതമെഴുതി സന്തോഷിക്കുക
പർവതശിഖരങ്ങളസ്തമയത്തിൽ
ശിശിരമുറയുന്നത് ഭൂമിയിൽ,
ഹേമന്തത്തിന്റെ നനുത്ത
ശിഖരങ്ങളിൽ....
എന്നിട്ടുമൊരു
മഞ്ഞുകാലച്ചെരിവിലിരുന്നെഴുതാനാവുന്നു...
ഘനീഭവിച്ച സായന്തനം സാന്ത്വനമാവുമ്പോൾ
തുടങ്ങിയവസാനിപ്പിക്കാനാവാത്ത
എഴുത്തക്ഷരങ്ങൾ
ഋതുക്കളാവുമ്പോൾ.....