ശംഖ്
പഴയതാണെങ്കിലുമീ-
കടൽതീരത്തിലൊഴുകുന്ന 
ശംഖുകൾക്കെത്രഭംഗി
ഇടവിട്ടു വന്നുമാഞ്ഞീടും ഋതുക്കളേ
ഇടവേളകൾ വെറും യുക്തിഭാവം...
വെറുതെയെന്നോ കടൽച്ചിറകിൽ
കുറിച്ചിട്ട കവിതകൾ 
ശംഖിൽ  തുളുമ്പിടുന്നു...
നെടിയ കാലത്തിന്റെ സ്തൂപങ്ങളിൽ
പഴേ പകയതോ ഭൂമിയെ മൂടിടുന്നു..
പടികളിൽ നിന്നുമടർന്ന കൽച്ചീളുകൾ
മുറിവുകൾക്കുള്ളിൽ വളർന്നിടുന്നു
ഒരുപകൽതുള്ളിയിൽ നിന്നുമിറ്റും
മഴക്കുളിരെന്റെ മനസ്സിനെ പുൽകിടുന്നു
പഴയതാണെങ്കിലുമീഗ്രാമമേറ്റുന്ന
തുയിലുകൾക്കെത്ര ഭംഗി..


ഇടവഴിയ്ക്കപ്പുറം വളരുന്ന നഗരമേയിനിയും 
ശിരോപടമെന്തിനായ്? പണ്ടേതോ 
യവനികക്കുള്ളിൽ
കുരുങ്ങിയോരാകുയിൽ മൊഴികളും
പിന്നെയാവയലേലകൾ
കടന്നാദിപർവത്തിന്റെ നിറുകയിൽ
പൂക്കുന്ന ദേവതാരുക്കളും
വിരൽചുറ്റിയെൻ ഹൃദയ
സ്പന്ദനലയത്തിലേയ്ക്കലിയുന്നു;
വീണ്ടുമാ ചക്രവാളത്തിനെ
മിഴിയിലേലേക്കേറ്റിയെന്നരികിൽ
തുടിയ്ക്കുന്ന കടലിനിന്നെത്രഭംഗി..
കടൽശംഖിനെത്ര ഭംഗി...