അറിവു തേടിപ്പോയ മനസ്സിൽ
അശാന്തിയുടെ തരംഗങ്ങളുണർത്തിയ
ഒരു ലോകം ഒരു ചെറിയ മണൽത്തരിയായ്
നീ എന്റെ കൈയിലേയ്ക്ക് വച്ചു നീട്ടി
ഓരോ മണൽത്തരിയിലും വിവേകശൂന്യതയുടെ
ഭാഷയെഴുതിയ കാലത്തിന്റെ ഒരു മുഖം
നിഴൽപ്പാട് പോലെ പിൻതുടരുമ്പോഴും
ഞാൻ കേട്ടു മുളം തണ്ടിന്റെ സുഷിരങ്ങളിൽ
നിന്നുണർന്ന രാഗമാലിക
വേനലിൽ ഉറവ വറ്റിയ മലഞ്ചെരിവുകളിൽ
മഴ അരുവിയായൊഴുകിയപ്പോൾ
എഴുതിയൊതുക്കാനാവാത്ത വാക്കുകൾ
നിഴൽപ്പാടുകൾ മാഞ്ഞ മഴ വീണ ഭൂമിയിൽ
പാരിജാതപൂക്കളുമായ്
പ്രഭാതപൂജാമന്ത്രത്തിലുണർന്നു.