ചുറ്റുവിളക്കുകൾ നിറഞ്ഞുകത്തിയ
പ്രദക്ഷിണവഴിയിൽ നിന്നും
മുന്നോട്ട് നടക്കുമ്പോൾ
കാലം കാല്പദങ്ങളിലൂടെ
തിരക്കിട്ടോടിപ്പോകുന്നതു കണ്ടു
ഒരിയ്ക്കൽ എവിടെയൊ മറന്ന
ഒരു സ്വപ്നം ചുറ്റുവിളക്കിൽ
നിന്നുണർന്നുവന്നു മുന്നിൽ
വഴികാണിയ്ക്കുമ്പോൾ
അകലെ സിന്ധുസാഗരത്തിൽ
പടിഞ്ഞാറൻ കാറ്റിൽ
ആരോ അക്ഷരങ്ങളെ
അമ്മാനമാടുന്നതു കൺടു
ചുറ്റുവിളക്കിലെ സ്വപ്നം
ക്ഷീരസാഗരസമന്വയം തേടി
പുതിയ വഴിയിലൂടെ യാത്രയായി
ഈ കവിതാ ഭരണിക്ക് അടപ്പില്ലേ ?
ReplyDeleteEach man is a miracle. Each individual is an epic. As ill-luck would have it, we have neither time nor curiosity to see the miracle or go through the epic. And what is man after all? To quote the reply made by Byron:
ReplyDelete"Man! Thou pendulum betwixt a smile and tear."