മൊഴി


മൊഴിയിൽ നിന്നൊഴുകിയാകാശമേറും
താരമിഴിയിലെ സ്വപ്നമേ
സന്ധ്യതന്നുള്ളിലെ കവിതയെ
കൈതൊട്ടുണർത്തിയാലും
കാവ്യമൊഴുകും
കടൽശംഖിനുള്ളിൽ നിന്നും
കടൽത്തിരകളെയാറ്റിക്കുറുക്കിയാലും


പലവഴിക്കുള്ളിൽ ഋണം തീർത്തു 
നീങ്ങിയോരരുവിയും വറ്റീ,
മണൽത്തിട്ടിലായ്  കാലരഥവും
പതാകൾ താഴ്ത്തി, 
മഷിപ്പാടിലൊഴുകിനീങ്ങും
ലോകകുതുകവും മങ്ങി
നിഴൽപ്പാടിലുള്ളിലായ്   
പകലിന്റെ കാവ്യസങ്കല്പവും
വീണുടഞ്ഞതിനുള്ളിലായ് 
 മങ്ങിയാദിസത്യങ്ങളും..


അരികിൽ നിശ്ശബ്ദം ചലിക്കുന്നു
രാജ്യത്തിനതിരു കാക്കും  സൈന്യസേനകൾ
പിന്നെയോ മുറിവുകൾ തുന്നി പുതുക്കി
പഴേ ചിത്രമതിലിലായ്  തൂക്കി
തടം കൂട്ടിയിട്ടോരു നിഴലതിൽ
മായ്ച്ചോരു  
നിർണ്ണയക്കൂടിന്റെയഴികളിൽ 
വിങ്ങുന്നു നിത്യയാഥാർഥ്യവും


വിരലിൽതുടക്കം, മടക്കം, 
പുനർ ജന്മകഥകളിലമൃതുതൂവും 
മഴതുള്ളികൾ..
അറിയാതെയെന്നോ
മൊഴിതുമ്പിലേറ്റിയോരറിവിന്റെ
വാനമഹാപ്രസ്ഥകാവ്യവും
ഇവിടെയീ കൽ മണ്ഡപത്തിന്റെ
തൂണുകൾക്കരികിലിരുന്നുകാണും
കടൽത്തീരവും
കണിവയ്ക്കുവാൻ ചൈത്രമുകിലുകൾ
മായ്ക്കാത്തൊരുണർവിന്റയാകാശ
സങ്കല്പവും ചേർന്നു 
മിഴിയിലേക്കൊഴുകുന്നു വീണ്ടും
പ്രഭാതത്തിനഴിയാത്ത   പൂർവപ്രകാശം 
പകൽതുമ്പിലൊഴുകുന്നു 
വീണ്ടും പ്രപഞ്ചസ്വരങ്ങളും...