പ്രയാണം


മഴതുള്ളികൾ തൂവിയൊരിക്കൽ
പ്രഭാതമെൻ മനസ്സിൽ
തുറന്നോരു ഹരികാംബോജിക്കുള്ളിൽ
അറിയാതേറും നിഷാദങ്ങളിൽ
നിന്നോ നിഴലുലലയ്ക്കും 
സായാഹ്നങ്ങളരികിൽ നടന്നതും
വിരൽതുമ്പിലെ ലോകമൊരു
ചിത്രതാഴിട്ടു മറച്ച
സന്ധ്യാദീപം മനസ്സിൽ തെളിഞ്ഞതും
കലങ്ങിതീരെ തെളിവില്ലാതെയൊഴുകിയ
പുഴയ്ക്കപ്പുറമാരണ്യകം വാനപ്രസ്ഥ
ചതുരംഗങ്ങൾ കണ്ടു 
വിതുമ്പിക്കരഞ്ഞതും
അരികിൽ കമണ്ഡലുവതിലും
തീർഥം കൈയിലുറയാൻ മടിക്കുന്ന
സമുദ്രം, ദിക്കാലത്തിനുറയിൽ
ഉറുമികളെഴുതും മഷിപ്പാടും
അരികിൽ ഹോമാഗ്നിയിലെരിഞ്ഞ
മനസ്സിന്റെയിതളിൽ
തിളങ്ങിയ  രാഗമാലിക  പോലെ
മിഴിയിൽ പ്രകാശമായാകാശവാതിൽ
തുറന്നണയും ദീപാന്വിതനക്ഷത്രകാവ്യം പോലെ
മറന്നിട്ടതുമൊരു പദത്തിൻ ചില്ലക്ഷരം
ധരിത്രിയുടച്ചതും ചില്ലുകൂടുകൾ
പിന്നെയെടുത്തു സൂക്ഷിക്കുവാൻ
തീരത്തിൻ കൈയൊപ്പു പോൽ
മനസ്സിൻ പ്രതീക്ഷപോൽ
ശംഖിലെ കടൽ
ചില്ലുതളികയ്ക്കുള്ളിൽ
മനസ്സതിന്റെ പ്രയാണവും....