മൊഴി


ആകെയുലഞ്ഞിരിക്കുന്നു
മഹാവേദമോതിയോരാനദീതീരവും
പിന്നെയാ തീരഭൂവിൽ നിന്നുകാണും
ദിഗന്തവും
കാറ്റിൽ പറന്നുതീർന്നില്ല
കാർതുണ്ടുകൾ
നോവിൽ കുതിർന്നുതീർന്നില്ല
മൺചെപ്പുകൾ
കാലവും കൊയ്തുതീർത്തില്ല
നിഴൽപ്പൂക്കൾ
നേട്ടങ്ങൾ നെയ്തതുമില്ല
പതാകകൾ...



ആരുടെയോ ജന്മരേഖപോൽ
തീരാത്തൊരാധിപോൽ
രാജ്യവും നിശ്ചലം നിൽക്കുന്നു
ആരുടെയോ മനക്കൂടുകൾക്കുള്ളിൽ
നിന്നേറും കടും കെട്ടിനുള്ളിൽ
കുടുങ്ങയിരീണങ്ങളെല്ലാമുണർന്ന
പ്രദക്ഷിണഗാനങ്ങളിൽ
നിന്നകന്നുവോ സർഗങ്ങൾ
ഏകസ്വരങ്ങളിൽ നിന്നുണർന്നായിരം
താരകൾ പോലെ തിളങ്ങുമീ
സന്ധ്യയിൽ
കാണുവാനാവുന്നതിന്നുലോകത്തിന്റെ
കോലങ്ങൾ കണ്ടു നടുങ്ങും
മുനമ്പുകൾ
എത്രകുരുക്ഷേത്രമിന്നുകണ്ടൂ
രഥചക്രങ്ങളിൽ നിണപ്പാടുകണ്ടൂ
കത്തിയുമാളിയും തീരും മനസ്സിന്റെ
ശിഷ്ടഭാഗം മ്ഹാഹോമദ്രവ്യം
എത്ര സ്വരങ്ങളാണിന്നതിൽ
പൂർണ്ണതയ്ക്കക്ഷരം തേടും
പ്രഭാതധ്വനി..