ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങൾ

വിരലുകളിലുടക്കി നിൽക്കുന്നുവോ വാക്കുകൾ
വിധിരേഖകൾ ഗ്രഹചിമിഴിൽ മായുന്നുവോ
എഴുതിസൂക്ഷിക്കുവാനാവാതെയൊരുപകൽ
മറയുന്നുവോ
കടൽതുടിയിലെ താളലയമൊഴുകിമായുന്നുവോ
കടലിനശാന്തിയോ കാർമേഘമോഹങ്ങൾ
നിഴലിന്നതൃപ്തിയോ നീർമിഴിതുള്ളികൾ
ഇവിടെ ഞാനുണർവിന്റെയാദ്യലിപിയെഴുതുന്ന
വഴിയിൽവന്നൊളിപാർത്തുനിൽക്കും യുഗങ്ങളെ
ശാന്തമെന്നാലുമശാന്തമെന്നാലുമീ
സായന്തനത്തെ തടുക്കുവാനാവുമോ
മഴപെയ്യുമാമുകിൽക്കുടിലിലെ കാടുകൾ
മഴപെയ്തുതോർന്നാലകന്നുമാറീടുമോ
തിരിയൊളിച്ചൊരുസന്ധ്യമിഴിപൂട്ടിനിൽക്കവെ
വിരലുകളിലുടക്കി നിൽക്കുന്നുവോവാക്കുകൾ
വിധിപർവമേ ഗ്രഹച്ചിമിഴുകൾക്കുള്ളിലായ്  
എഴുതി സൂക്ഷിക്കുക ചിദംബരരഹസ്യങ്ങൾ
ഭൃഗുരാമനെഴുതും സമന്തതീർഥങ്ങളിൽ
മുകിലുകൾമുങ്ങുന്ന സായന്തനങ്ങളിൽ
മറയുന്ന സന്ധ്യയുടെ നക്ഷത്രസ്വപ്നമേ
മിഴിയിലെൻ വാക്കുകളെടുത്തുസൂക്ഷിക്കുക...