ഹൃദയമുറങ്ങട്ടെ ചന്ദനമരങ്ങളിൽ

മുഖപടമെവിടെ
പുത്തൻ മുഖമൊന്നണിയാമീ
പുരവാതിൽക്കൽ
പുത്തൻ ചായവും പൂശാം
മനസ്സുറങ്ങിക്കിടക്കട്ടെ
വാല്മീകമൊന്നിൽ
ചിരിയുണർത്താം മിഴിതുമ്പിൽ
വാക്കുകൾ  തേനിൽ തീർക്കാം
തുടച്ചുനീക്കാം കരിപ്പൂവുകൾ
സമുദ്രങ്ങൾപുറകോട്ടൊഴുകട്ടെ
നിശ്ചലഗ്രഹങ്ങളിൽ
നമുക്ക് പാർക്കാൻ കാനനങ്ങൾ
മതി; സ്വർഗഗൃഹങ്ങൾ
നിർജീവമാം ജഢങ്ങൾ
മോഹിക്കുന്നു
ഒളിയ്ക്കാം വിരൽതുമ്പിൽ തുള്ളുന്ന
സ്വപ്നങ്ങളെ മറയ്ക്കാനൊരു
കുടമനിഷ്ടം മാത്രം മതി
എഴുത്തുമഷിയ്ക്കുള്ളിൽ നിറച്ചു
സൂക്ഷിക്കാമീ പുതിയ മുഖവുമാ
മുഖത്തിൻ പ്രണയവും
നിരത്തിലിഴയുന്ന നിഴൽക്കാലങ്ങൾ
പെറ്റുപെരുക്കും കുഞ്ഞുങ്ങളെ മരിയ്ക്കാൻ വിടാം
മണി സൗധങ്ങൾ പണിയാമീ ഭൂമിയിൽ
മുഖം നോക്കിനിൽക്കുമ്പോൾ
നമ്മൾ കാണും നമ്മുടെ രൂപങ്ങൾക്കായ്
അണിയാം വീണ്ടും മുഖപടങ്ങൾ
പണ്ടേ തന്നെയഭിനയിക്കാൻ
നമ്മളെത്രെയോ മുന്നിൽ
മനയോലയിൽ മുഖം തേച്ചു മിനുക്കാം
പക്ഷെയിന്നീ ഹൃദയമുറങ്ങട്ടെ
ചന്ദനമരങ്ങളിൽ....