മുദ്ര

പണ്ടെങ്ങോ ഗ്രാമം തന്നു
തപാൽമുദ്രയാൽ തീർത്ത സൗഹൃദം,
പരിഭവം, നറുംതേൻ പോലെ
ചെറുപുഞ്ചിരിപോലെ
മനസ്സേറ്റിയ കുസൃതികൾ
ഇന്നിപ്പോൾ മാറീ കാലം
തപാൽപ്പെട്ടിയിൽ മുദ്ര
നിദ്രകൊള്ളുന്നു ബാല്യമുറങ്ങുംപോലെ
പിന്നെയിന്നൊരു കത്തും
തേടിയലയുന്നീല ഹൃത്തിനുള്ളിലെ
സ്പന്ദങ്ങളുമതിന്റെസ്വരങ്ങളും
ഇവിടെ വിസ്മയപ്പൂവിരിയും
മിഴിക്കോണിലുടക്കിക്കിടക്കുന്നതൊരു
പട്ടുനൂൽ വലയതിന്റെയിഴകളിൽ
നേർത്തുനേർത്തില്ലാതാവുമൊരു
നീർക്കണത്തിന്റെ കവിതയ്ക്കരികിലും
മുകിൽചിന്തുകൾ വിരൽമുദ്രയേറ്റുമ്പോൾ
സന്ധ്യയിരുട്ടിൽ തേടുന്നുവോ
ബാല്യത്തിന്നെഴുത്തുകൾ...