സായന്തനം

പകൽ മയങ്ങിയ 
സായന്തനത്തിന്റെ പടികളിൽ
കടൽ കണ്ടങ്ങിരുന്നു ഞാൻ
നിടിലമൊന്നതിലഗ്നിപൂക്കും
രോഷമകുടരുദ്രാക്ഷമെണ്ണും
ത്രിസന്ധ്യയിൽ
പകലിനെപകുത്തീറൻ
തുണിയ്ക്കുള്ളിൽ
മറയവേയാദിദൈന്യം
തിമിർക്കുന്ന പുകമറക്കുള്ളിലെങ്ങോ
നിഴൽ പൂത്ത വഴികളിൽ
ഞാൻ തിരഞ്ഞു പ്രകാശത്തെ
അരികിലെന്നും ദിഗന്തങ്ങളോ
മൊഴിയഴകിനെ തേടിയോടും
പ്രഭാപൂർണ വലയമായ്
വാനിലെങ്ങും വിലങ്ങുമായ്
തെളിയവേ കുഞ്ഞുനക്ഷത്രമോഹങ്ങൾ
തിരിയിലെണ്ണെ ചേർത്തെൻ
വിളക്കിൻ നേർത്ത
മിഴികളിൽ മിന്നിയന്നു
ഞാൻ പകലിന്റെപടികളിൽ
കടൽ കണ്ടങ്ങിരുന്നു
വിരലിലെ തരിമഞ്ഞൾപൊടിപോലെ
കണിയൊരുക്കിയ ചൈത്രദീപങ്ങളിൽ
പകലിനെ പകുത്താഹൂതിചെയ്തോരു
മുകിലിനെ കണ്ടു പിന്നെയും
നേരിയകസവുചാർത്തിയൊരായിരം
സ്വപ്നങ്ങൾ മിഴിയിലായ് വന്നു
കൂട്ടായിരിക്കവെ
പകൽ മയങ്ങുന്ന സായന്തനത്തിന്റെ
പടികളിൽ കടൽ കണ്ടങ്ങിരുന്നു ഞാൻ..