ആകാശമേയെഴുതിയാലും
വിരൽതൊടുമ്പോൾ
വീണയുണർത്തുന്നു
അന്തരഗാന്ധാരം...
പ്രകൃതിജീവധാരയിൽ
ധൂപമേറ്റും
പ്രദക്ഷിണവഴിയിൽ
നൂൽനൂറ്റൊരു
ചരിത്രതാളിതളിലൊഴുകിമായും
ഋതുക്കൾ..
എഴുതാനിനിയേതു യുഗം?
പ്രഭാതത്തിനിലച്ചീന്തിൽ
മഴക്കാലത്തിനോർമ്മ
ഒരു മഴതുള്ളി,
ഒരുപൂവിതളിൽ
നിന്നുണരും കവിത...
അതിനരികിലോ
കണ്ടുമതിതീർന്ന ലോകം...
അറയിലൊരുദീപത്തട്ടിൽ
ഓട്ടുവിളക്കിനരികിൽ
ശിരസ്സിൽ തലോടുമൊരക്ഷരം
സ്വർണം തൊട്ടെഴുതിയൊരാദ്യക്ഷരം
എഴുത്തോലകളിലുറങ്ങും
ഓർമ്മകൾക്കിന്നും ബാല്യം..
ആകാശമേയെഴുതിയാലും
കടൽ ശംഖിനുള്ളിൽ
ഹൃദ്യമാമൊരു കാവ്യം..
No comments:
Post a Comment