കവിതയുറങ്ങിയ ശംഖ്
ഒരിയ്ക്കലെന്നോ
ഒരു ഹൃദയം കണ്ടു
പറന്നു നടക്കും ഹൃദയം
അതിനുള്ളിലെന്തെന്നറിയാനായ്
കുറെയേറെ ശ്രമിച്ചു
വഴികളിലെ ചില്ലുകളിലുടക്കി
ഋതുക്കൾ മറയുന്നതു കണ്ടു
തിരിയെ നടക്കാനായില്ല
അപ്പോഴേയ്ക്കുമവിടെയെല്ലാം
ചില്ലുകൂടാരങ്ങളുയർന്നിരുന്നു
അവയുമുടഞ്ഞുകൊണ്ടേയിരുന്നു
അപ്പോഴേയ്ക്കും ഹൃദയം
സമയം തെറ്റിയ നിഴൽഘടികാരവുമായ്
പർവതഗുഹയിലെ മൗനമായ്
മാറിയിരുന്നു....
പിന്നെയൊരിക്കലുമാ
ഹൃദയത്തെ കാണാനായില്ല
തിരികെ നടക്കുമ്പോൽ
ചില്ലുകഷണങ്ങൾക്കിടയിലൊരു
കദനകുതൂഹലമുയർന്നു
അതിനരികിൽ
അവശേഷിച്ചതൊരു കടൽശംഖ്
കടലെഴുതി സൂക്ഷിച്ച
കവിതയുറങ്ങിയ ശംഖ്....
No comments:
Post a Comment