ശരത്ക്കാലമേ നീയെന്നിലഗ്നിവർണം

തൂവിയ നാളിൽ

ശരത്ക്കാലമേ

നീയെന്നിലഗ്നിവർണം
തൂവിയ നാളിൽ
ഞാനൊരു കവിതതേടി
നടന്നു
ഇലപൊഴിയും 
വൃക്ഷത്തിനിടയിലശോകപൂവിൻ
വർണമുള്ള സന്ധ്യയെനിക്കായ്
നീട്ടി ഒരു സ്വർണനക്ഷത്രം
ഋതുഭേദത്തിനിടവഴിയിലൂടെ
നടക്കുമ്പോഴും
ശരത്ക്കാലമേ 
നിന്റെയഗ്നിവർണനക്ഷത്രമെൻ
മിഴിയിലുറങ്ങിയുണർന്നു
തണൽമരങ്ങൾക്കരികിൽ
പൊഴിയുമൊരിലയിലും
എനിയ്ക്കെഴുതാനാൻ 
നീ സൂക്ഷിച്ചുവച്ചു
ഒരിറ്റു ഭൂവർണം
എന്റെ മിഴിയിലോ
നീ വിരിയിച്ചു
നക്ഷത്രപൂവുകൾ...