മൊഴി

നടന്നുനീങ്ങും നേരമിന്നലെകണ്ടു
പണ്ടേ പൊഴിഞ്ഞ
പൂവൊന്നിന്റെ ദലവും
സായാഹ്നത്തിന്നിതൾചെപ്പിലായ്
വീണുമയങ്ങും വർഷത്തെയും
ആരവമിന്ദ്രപ്രസ്ഥവാതിലിൽ
പലേകാലമേറിയ മൗനത്തിന്റെ
ചിറകിൽ മറഞ്ഞുവോ
ആരെയോ കാത്തു നിഴൽപ്പാടുകൾ
ദേശാടനയാനങ്ങളേറി
പുഴയരികിൽ നിൽക്കുന്നുവോ
കാലമോ കനൽക്കല്ലിലെഴുതിതുടുപ്പിച്ച
കാവ്യങ്ങളൊരുശൂന്യരഥത്തിൽ മായുന്നുവോ
ആയിരംയുഗങ്ങളെയറിയാനാവുന്നൊരാ
നോവിലോ മരുന്നേറ്റിനടന്നു
മഴക്കാലം...
ദക്ഷിണഭൂഖണ്ഡങ്ങളുടക്കിക്കിടക്കുന്ന
ചിത്രപർവതങ്ങളിലൊതുങ്ങീ മരീചിക
നിഴലും നിലാവിന്റെയൊലിയും
മറയുന്ന മഴയിലുണരുന്നതേതു
ഭൂരാഗം
വിളക്കണയ്ക്കും
ഗ്രാമം പോലുമെഴുതാൻ മടിക്കുന്നു
വിലാപങ്ങളിൽ കുലീനതയും മരിക്കുന്നു
കടുത്ത രുദ്രാക്ഷങ്ങളുടച്ചു നീങ്ങും
കാലത്തുടിക്കുള്ളിലോ
കർമ്മയോഗങ്ങളുലയുന്നു
കൊഴിയും പൂവിൻദലമൊന്നിലായ്
വിരിഞ്ഞുവോ മൊഴിയൊന്നെൻ
ഹൃദ്സ്പന്ദലയമെന്നപോൽ,
മഴയൊഴുകുന്നുവോ
വീണ്ടുമെന്റെയീമിഴിക്കുള്ളിൽ...