മഴതുള്ളിയിലൂടെയൊഴുകിയാലും...
പൂർവാഹ്നമേ പറയുക
നീയായിരുന്നുവോ
ചിത്രതേരിലാദ്യമുണർന്ന നിറദീപം..
ആകാശമേ നിന്നിലൂടെയോ
ആദ്യമനന്തതയുടെ
ആദിമരൂപമുണർന്നത്
ഇടയ്ക്കെവിടെയോ
ഗോപുരമുകളിലിരുന്നാരോയഴുതിയ
നിമിഷകാവ്യമോ പ്രണയം?
അരികിലൊരു സ്വാന്തനമായ്
പിരിയാതിരുന്നതെൻ
മനസ്സിന്റെ അഖണ്ഡനാമം...
ഒരുവരികവിത....
കൊഴിഞ്ഞുവീണൊരു
പൂവിനെ കൈയാലെടുത്തതിൻ
ദലങ്ങളിലെഴുതിയ
ഒറ്റവരിക്കവിത...
ഏകാന്തതയുടെ
തുരുത്തിലുണരും പൂർവാഹ്നമേ!
നിന്റെയുള്ളിലെ ശാന്തി
തിരക്കിട്ട വീഥികളിൽ
നിന്നകന്നുപോകുന്നതെന്തേ...
പതിയെ പദംവച്ചു നീങ്ങുമെൻ
ഹൃദയത്തിനാവൃതമല്ലാത്തൊരറയിൽ
നിന്നുമുണരുമക്ഷരങ്ങളേ
മഴതുള്ളിയിലൂടെയൊഴുകിയാലും...
No comments:
Post a Comment