ഋതുഭേദങ്ങൾ

മാന്ത്രികദണ്ഡിലെ
നക്ഷത്രം പോലെ
മിന്നിയ ഒരു പൂവിന്റെ
സ്വപ്നമിഴിയിൽ നിന്നും
മെല്ലെയുണർന്ന
പുലർകാലം എന്റെയരികിൽ
വന്നു പറഞ്ഞു
പ്രഭാതത്തിന്റെ
സൗമ്യമായ വാക്കുകൾ

മൂടൽമഞ്ഞിൽ തഴുതിട്ടു വയ്ക്കുക
ശൈത്യം കടന്ന്
വേനൽ വരും വരെ...
പിന്നെ മഴയിലൂടെ ഒരു
ഋതു വരും
വസന്തത്തിൽ പൂമൊട്ടുകൾക്കുള്ളിൽ
വാക്കുകളെയൊതുക്കി സൂക്ഷിക്കുക
പൂവായ് വിടർന്നു വരും വരെ,
പൂക്കാലം കൊഴിയും വരെ.
അതിനപ്പുറം ഭൂമിയുടെ
ശരത്ക്കാലം
അതിലങ്ങനെ കനലായെരിയട്ടെ
വാക്കുകൾ
ഉലത്തീയിൽ ഉരുകിയുരുകി
സ്വർണ്ണമാകും വരെ.....