ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങൾ
നിന്റെ സ്തുതിപാഠകരുടെ
ഉൽഘോഷണങ്ങളുടെ
മഷിതുള്ളികളിൽ
പോയ കാലമൊഴുകി വരുന്നു
തർജ്ജിമകളിൽ
പുനരുദ്ധാരണത്തിന്റെ
പുനർവിചിന്തനങ്ങളിൽ
പുകപടലങ്ങളിൽ
അങ്ങനെയങ്ങനെ നീയെന്നും
എന്നെ പഴയ കാലം
ഓർമിപ്പിക്കുമ്പോൾ
ഞാൻ നിന്റെ പുതിയ
വഴിയുടെ നിരർഥകമായ
ചായക്കൂട്ടുകളിൽ നിന്നുമുയരുന്ന
പൊടിപടലങ്ങൾ കാണുന്നു
അതിനിങ്ങനെ സ്തുതി പാടി
പാടി നീയെത്രയോ
കാതം പിന്നോട്ടു പോയിരിക്കുന്നു
എഴുതിയെഴുതി നിറഞ്ഞ
ആ മഷിതുള്ളികളിൽ
നീ ഒരു കാലത്തെയങ്ങു
മായ്ക്കും
സമുദ്രത്തെയും നീ മായ്ക്കുമോ
നിന്റെ സ്തുതിപാലകരുടെ ഭാരം
ഒരു തൂവൽ പോലെ ചുറ്റും പറക്കുന്നു
അതിൽ കൈയിലെടുത്തു സൂക്ഷിക്കാൻ
ഒരുവരി കവിത പോലുമില്ലല്ലോ
No comments:
Post a Comment