യാത്ര

കുനിഞ്ഞ ശിരസ്സുമായി
പതാകകൾക്കിടയിലൂടെ
അവനിറങ്ങി വന്നപ്പോൾ
കൈയിൽ ശേഷിച്ചത്
ശൂന്യതയുടെ ഒരു മുഖപടം
അവന്റെയന്തരാത്മാവ്
അവനെയുപേഷിച്ചു
വിലകുറഞ്ഞ തുകൽബാഗിലെ
വിലകുറഞ്ഞ നിറഞ്ഞ പണത്തിൽ
അവൻ പുതിയ പ്രണയമാഘോഷിച്ചു
സ്തുതിപാലകരുടെയിൽ
അവൻ അവനെ പ്രദർശനവസ്തുവാക്കി
ഘോഷയാത്രകൾക്കിടയിൽ
ആഘോഷങ്ങളിൽ
അവന്റെ പതാകകൾ വീണ്ടും താണു
ആ പതാകകൾക്കരികിൽ
വന്നവന്റെ മനസ്സാക്ഷി ചോദിച്ചു
നീന്നെ ഞാനറിയില്ലല്ലോ
നീയേത്?
തുകൽ ബാഗിലെ പണത്തിലേയ്ക്ക്
നോക്കി അവൻ ചിരിച്ചു
ആ ചിരി കേൾക്കാൻ നിൽക്കാതെ
അവന്റെ മനസ്സാക്ഷി
യാത്രയായി...