ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങൾ
ഓർമ്മചെപ്പുകൾ ഒന്നൊന്നായി
ഭദ്രമായി അടച്ചുപൂട്ടുമ്പോൾ
അതിലൊരു വിടവ്
അടയ്ക്കേണ്ട വിടവ്.
അതു മൂടിയിട്ടടച്ചാൽ
ഭൂമിയുടെ മനസ്സിൽ
പോയ കാലത്തിന്റെ
മാറാപ്പുണ്ടാവില്ല
ആ വിടവിലൂടെ ഉള്ളിലേയ്ക്ക്
വരുന്ന അവന്റെ ഉപഗ്രഹമിഴി
അതിന്റെ വഴിയടയണം
അതിനപ്പുറം ഓർമയിലെടുക്കാൻ
ഒന്നുമുണ്ടാവില്ല
ഒരു തുള്ളി മഷി പോലും
എന്നേ രംഗമൊഴിഞ്ഞു പോവേണ്ട
ആ യന്ത്രമിഴി....
ഔപചാരികതയുടെ
അതിപ്രസരത്തിൽ
അതിനെന്തിനൊരു
വിവേചനം
അതവൻ അവന്റെ കൈകൊണ്ടു
തന്നെയെടുത്തുമാറ്റണം
ഭൂമിയുടെ സ്വരങ്ങളിൽ
അപശ്രുതിയിടുന്ന
അവന്റെ ആ ഉപഗ്രഹമിഴിയടയണം
ഓർമ്മകളെല്ലാം തൂവൽ പോലെ
പറന്നകലാൻ
വാക്കുകളിൽ വാക്കുണരാൻ
കടലുണരാൻ....
valare nannayittundu ......... aashamsakal..............
ReplyDelete