സാഗരസ്പന്ദനങ്ങൾ

അനന്തതയുടെ ഇതൾചീന്തുപോൽ
മുന്നിലുണരുന്ന കടൽത്തീരങ്ങളിൽ
മതിലുകളോ മുള്ളുവേലികളോ
പണിതുയുർത്തി വാക്കുകളെ
മായ്ക്കുന്ന ഒരു ഭൂമി
എന്റെയുള്ളിലില്ല
നിനക്ക് കടന്നുപോകാം കാലമേ
ചക്രവാളങ്ങളിലൂടെ
ആകാശഗോപുരവും കടന്നു
പോകുമ്പോൾ
വാക്കുകൾ ഭൂമിയുടെ നനുത്ത
മണ്ണിൽ ചെമ്പകതൈകൾ നടും
അശോകപ്പൂമരങ്ങളിലെ
പൂക്കളിൽ കവിത തേടും
വയൽവരമ്പിലൂടെ
കേതകിപൂക്കളിറുത്ത്
നടന്നുനീങ്ങും
പുലർകാലങ്ങളിൽ ശംഖുനാദം
കേട്ടുണരും
പനിനീർതൂവുന്ന മഴതുള്ളികളിൽ
പളുങ്കുമണികൾ പോലുണരുന്ന
സ്വപ്നങ്ങൾ മിഴിയിലൊളിപ്പിക്കും
സോപാനങ്ങളിലിരുന്ന്
അഷ്ടപദിയുടെ ആത്മാവിലെ
ഓടക്കുഴലിൽ
ഹൃദ്സ്പന്ദനങ്ങളൊളിപ്പിക്കും 
മഹാസമുദ്രങ്ങളുടെ അതിരുകളിലെ
ഉപഭൂഖണ്ഡത്തിലെ ഭൂമിയുടെ
പ്രദക്ഷിണവഴിയിലിരുന്ന്
നടന്നകലുന്ന പകലിന്റെ
കൽമണ്ഡപങ്ങളിരുന്ന്
ഘനരാഗങ്ങളുടെ സ്വരങ്ങൾ തേടും
കാലമേ നീ നടന്നകലുക
നിലക്കാത്തമഹാപ്രവാഹത്തിൽ
സാഗരങ്ങളുടെ മഹാധമിനികളിലൂടെ
ഭൂമീ നീയൊഴുകുക....