മഴതുള്ളികൾ
മനസ്സിൽ ശരത്ക്കാലമുണർന്ന
ഒരു നാളിൽ എന്നെ തേടി വന്ന
ഒരു കടൽത്തീരം
അകലെ ആകാശചെപ്പിലെ
സന്ധ്യയിൽ നിറയുമ്പോൾ
ഞാൻ പോലുമറിയാതെ
ഭൂമി എന്റെ നിറമായി മാറി
പിന്നെ ഒരു ശൈത്യകാലത്തിലുറഞ്ഞ
മരണത്തിന്റെ ഗന്ധമുള്ള
പാതിരാപ്പൂചൂടാൻ മറന്ന
ധനുമാസത്തിൽ
ഭൂമി എനിയ്ക്ക് ചുറ്റും
നിശ്ചയബോധമില്ലാതെ നടന്നു
പിന്നോട്ട് നടക്കാനാവാത്ത
കാലത്തിനരികിൽ
മഴതുള്ളികൾ വീഴുമ്പോൾ
ഭൂമി എനിയ്ക്കായി
ഗോവർദ്ധനമായിയുയർന്നു
അതിനരികിൽ മൗനം മറന്ന
മഴതുള്ളികളുടെ
വാക്കായി ഞാൻ മാറി...
No comments:
Post a Comment