ആരണ്യകത്തിലെ
മൗനമുറങ്ങിയ തടാകക്കരയിൽ
നിന്നകന്ന് കടൽത്തീരം തേടിയ
സ്വരങ്ങളിൽ അരുവികളുടെ
ആന്ദോളനമുയരുമ്പോൾ
മുൾവേലികൾ നീക്കി വന്ന
ഭൂമിയുടെ രക്തം കിനിയുന്ന
വിരൽതുമ്പിൽ വാക്കുകൾ
തൂവൽസ്പർശമായുണർന്നു
എവിടെയോ മാഞ്ഞ
മനസ്സിന്റെ ഒരു ശൂന്യബിന്ദുവിൽ
ആകാശലോകത്തിൽ നിന്നു വന്ന
നക്ഷത്രങ്ങൾ വിളക്കായി മാറി
കാലം ഘനീഭവിച്ച മൗനഗോപുരങ്ങളിൽ
നിന്നും ഉണർന്ന ഹൃദയം വീണ്ടും
വീണയുടെ മന്ത്രനാദത്തിലുണർന്നു....
No comments:
Post a Comment