ചില്ലുപാത്രങ്ങളിൽ എന്റെ ചെറിയ
ഭൂമിയെ ഞാനൊളിപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കിൽ
മഞ്ഞുപാളികൾക്കുള്ളിലതു
ഘനീഭവിക്കുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ
തണുത്തുറഞ്ഞ പ്രതലങ്ങളിൽ
രത്നകമ്പളം വിടർത്തിയിട്ട്
അതിനു മുകളിലൂടെ ഒന്നുമറിയാത്തപോൽ
തടാകക്കരയിൽ നിന്നുത്ഭവിച്ച
മൗനം നടന്നു നീങ്ങിയേനെ
ഉൽക്കടമായ അഗ്നിപർവതങ്ങൾ
എന്നിൽ പ്രവഹിച്ചിരുന്ന വേളയിൽ
തീഷ്ണമായ കനൽത്തീയിൽ
ഹൃദയം കത്തിയ ചിതയ്ക്കരികിൽ
പ്രഭാതങ്ങളിൽ മഞ്ഞുതുള്ളിയുടെ
നൈർമല്യവുമായ് വന്നിരുന്ന
ഒരു ഭൂമിയെ തണുത്തുറയാൻ
എന്റെ മനസ്സിനായില്ല
അഗ്നികുണ്ഡങ്ങളിലൂടെ
നടക്കുമ്പോൾ ആപൽഘട്ടങ്ങളുടെ
മുൻവിവരക്കുറിപ്പുകളിൽ കത്തിക്കരിഞ്ഞു
എന്റെ ഭൂമി വേറിട്ട ഒന്നായിരുന്നു
എനിയ്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള
സാഹചര്യമായിരുന്നില്ല ഞാൻ
എനിയ്ക്ക് ചുറ്റുമുള്ള
ലോകമായിരുന്നില്ല ഞാൻ
അതറിയുന്ന കൃഷ്ണവർണമുള്ള
ശിലയുടെയരികിൽ,
എന്നെ ചുറ്റിവരിഞ്ഞ വിലങ്ങിനരികിൽ
എന്റെ വീണക്കമ്പികളിൽ
നിന്റെ കൈ ഞാൻ കണ്ടു
അതിൽ നീയപസ്വരങ്ങളുണർത്തുന്നുവെന്നെനിക്ക് 
തോന്നിയ നിമിഷം
അതെടുത്തുമാറ്റണമെന്നെനിക്കു തോന്നി
മാറ്റുന്നതിനിടയിൽ താളതന്ത്രികൾമുറിഞ്ഞു
അതിലൊരു കടലുലഞ്ഞു പാടി
ആ പാട്ടിന്റെ സ്വരങ്ങളറിയാതെ
എനിക്കു ചുറ്റും
ഒരു ലോകമൊഴുകി നീങ്ങുമ്പോൾ
എന്റെ ചെറിയ ഭൂമി 
ആരവങ്ങൾക്കകലെ
മഴതുള്ളികൾ വീഴുന്ന
കടലിനരികിലായിരുന്നു.