മഞ്ഞുതുള്ളികൾ

ഒരിയ്ക്കൽ വാക്കുകളിൽ
പനിനീർതൂവി പുനർജനിയുടെ
മന്ത്രം പാടിയ ഒരാത്മാവെഴുതിയ
വാക്കിന്റെയുള്ളിലെ വാക്കിലുണർന്ന
ഭൂമീ
എവിടെയോ കൈവിട്ടു പോയ
ദിനങ്ങളുടെ സങ്കടങ്ങളിൽ
നിന്നുണരുന്ന വാക്കുകളുടെ
മരണപത്രമെഴുതുന്ന
അന്തരാത്മാവിനെ
വെള്ളിനാണയങ്ങളിൽ വിഭജിക്കുന്ന
കുന്തമുനതുമ്പുകളിൽ
വീണുടയാത്ത അക്ഷരങ്ങളുടെ
ഒരു ലോകം
നനുത്ത നിലാവു പോൽ
എന്നിലുണരുമ്പോൾ
ചരൽപ്പാതയ്ക്കരികിലുള്ള
ഒരു സിമന്റബഞ്ചിലിരുന്നു
പരിഭാഷയുടെ കലർപ്പുകലർന്ന
വരികളെഴുതി നീട്ടുന്ന
വൃക്ഷശിഖരങ്ങൾക്കരികിൽ
പുൽനാമ്പുകളിലെ മഞ്ഞുതുള്ളിയിൽ
വീഴുന്ന വാക്കുകൾ
നക്ഷത്രങ്ങളെപോൽ
മിന്നിത്തിളങ്ങുമ്പോൾ
നിറഞ്ഞ പൂക്കുടയുമായ് വസന്തം
വാക്കുകളിൽ പൂത്തുലയുമ്പോൾ
പരിവർത്തന ലോകഗോളത്തിലിരുന്ന്
ഇടുങ്ങിയ മനസ്സുമായ്
തൂലികതുമ്പിൽ വാക്കുകളെ
ചിതയിലൊതുക്കാനാവുമോ നിനക്ക്
കടലിന്റെയുള്ളിലെ
കടലും കടന്ന്
ചക്രവാളത്തിന്റെയരികിൽ
പൂത്തുലയുന്ന സഹസ്രദീപങ്ങളിൽ
ഒന്നെങ്കിലും നിനക്ക് കെടുത്താനാവുമോ
പരവതാനികളിലൂടെ നടക്കുമ്പോൾ
പുരാവൃത്തങ്ങൾ മറക്കുമ്പോൾ
വാക്കുകൾക്കായ് മരണപത്രമെഴുതി
സൂക്ഷിക്കുക
മഷിതുള്ളികളിൽ,
പരിവർത്തനലിപികളിൽ.
വാക്കുകളെ ഭൂമി
ഒരു കടൽചിപ്പിയ്ക്കുള്ളിൽ
ഒരു മഞ്ഞുതുള്ളിയായൊളിപ്പിക്കും
പുനർജനിയുടെ അമൃത്
ക്ഷീരസാഗരത്തിൽ
നിന്നുണർന്നു വരും വരെ